गगनात सदा मान करी जन कोणी नाही असा पडू
येता झाली तया विना तोचि असे नाही दया पाहुनिया
सुप्रभात. रिते पान गजानन कोणालाही येते रडू
पूर्व दिशा असे जोडी हनुमान न रहाता नियमित
उठा आता जेवणात सदा उभा झालो मीच मन होते
सरे निशा आणी गोडी बलवंत हीची माता प्रफुल्लित
पुष्प फूले निगा राखा योगेश्वर रोज तिला पाणी पाणी
वा-यावरी पाले भाज्या जगताचा न समजे परिस्थिती
पर्ण डुले सदा चाखा तू ईश्वर काही तिला दीन वाणी
असशी तो आवडीची तू शारदा कोणी करी थोडा वेळ
चित्रकार नसेजरी कर कृपा मिळे तेव्हा नको दावू
महान तो सात्त्विक ती तू ज्ञानदा अन्न तरी तुझा खेळ
पसरली सदाभारी तू श्रीराम तान्हुल्यास अती वृष्टी
वसुंधरा गरिबांचा तोचि हारी आई सम नाश करी
उजळली तो कैवारी क्रोध काम दोन घास सारी सृष्टी
जाता थेट चहा साठी दिगंबर नको देवा जोरदार
क्षितीजाला न असता घेऊ नाम काय करु ठप्प केला
घेई भेट भाळी आठी निरंतर सांग सेवा व्यवहार
दरी खोरी गमे ज्याला अंतरात दिनभर येता पाणी
काळोखाची कधी व्याधी नका शोधू नसे शांति सुरु झाली
झाली चोरी नसे त्याला देवळात पळभर आणिबाणी
नदी सदा नका पुसु कोणा दीन दुःखावले
न स्वस्थता भाजी साठी हे मागणे धंदा विना
जीवा कदा नका रुसु प्रतिदिन वैतागले