चित्र चारोळ्या

आई/ तव महिमा आई माझा शिक्षक बाल कविता फक्त माझीच

आई (लिनाक्षरी)                     7/12/2018
दोन्ही वर्णे आ व ई असती गुरू
प्रत्येकाची "आई" हीच आद्य गुरू

धरूनीया बोट पहिले पाऊल
सुखी जीवनाची उमजे चाहूल

मिळे स्वर्ग सुख तिच्याच कुशीत
बालपण जाई सर्वांचे खुशीत

जरी असता स्वामी , तिन्ही जगाचा
आई विना असे, तो कष्टी मनाचा

घटाकार देई , घटांना आकार
देई संस्कार बाळांना , ती अपार

होता जीवा कधी दुखापत कदा
येतो शब्द "आई " ओठावरी सदा

आई किती वर्णू , तव गुण गाथा
नमविते तुझ्या , थोरवीला माथा.

            ...........वैशाली वर्तक



उपक्रम- अष्टाक्षरी
विषय ...आई

शीर्षक- **तव महिमा**

उच्चारता शब्द आई
फुटे मायेचा पाझर
भरलेला सदा साठी
प्रेम दयेचा सागर

धरुनीया तीचे बोट
टाकी पहिले पाऊल
सुखी जीवनाची सदा
लागे जीवास चाहुल

होता जीव कष्टी कदा
आई शब्द येई मुखी
स्वामी तिन्हीही जगाचा
आई नसता तो दुखी

जसे घडविण्या घडा
देती मातीला आकार
करी संस्कारी बाळांना
घेउनीया कष्ट फार

किती वर्णू तव गुण
तव मायेची ती गाथा
तुझी थोरवी महान
नमवितो माझा माथा

वैशाली वर्तक

सावली प्रकाशन  समूह 

स्पर्धेसाठी 

अष्टाक्षरी काव्य लेखन

विषय -- माझ्या  आईची महती

उपक्रम- अष्टाक्षरी

**तव महिमा**

उच्चारता शब्द आई           

फुटे मायेचा पाझर

भरलेला  माझ्यासाठी

प्रेम दयेचा सागर

केले उत्तम संस्कार 

जगी टाकण्या पाऊल   

व्हावी  सुखी  पायवाट

याची घेतली  चाहुल

 होई जीव  कष्टी कदा

 येतो शब्द  आई मुखी

  जरी असता संपन्न 

  आई विण मन  दुःखी

जसे घडविण्या घडा

देती मातीला आकार

घडविले तिने मला

घेउनीया कष्ट फार       

  

 आई कशी किती वर्णू ,     

 तव गुणांच्या मी गाथा          

 नमविते प्रेमभावे         

 तुझ्या  थोरवीला माथा

वाटे वर्णावी   सदाची

माझ्या  आईची महती

  कमी पडे माझी मती

 तूची  महान जगती    

.......,..वैशाली वर्तक

अहमदाबाद 7/1/2021

"विषय -- आई माझा शिक्षक *

आई आद्य गुरु* 

 जीवनात जन्मता आई 

प्रत्येकाचा पहिला गुरु 

बोट धरुनी जग दावीते 

गुरु पदाची सुरुवात सुरु 

 धरुनी तिने माझे बोट 

 शिकविले टाकण्या पाऊल

 तिच्या शिकवणीने मला 

मिळाली जीवनी यशाची चाहुल 

 जरी पडता, येता निराशा

 दिली भरारी करण्या कर्तृत्व 

 जीवनी माझ्या महत्त्वाचे 

  आहे  तिच्या योगदानाचे प्रभुत्व 

 दिले आईने धडे संस्काराचे

 महत्त्वाची तिची ठेव 

लावली जीवनी शिस्तता 

मला सदा भासते ती देव

 होता चुका मायबाप 

घेतात पदरात पाडसाला 

कधी रागावून समजावून 

घडवीले आपुल्या बालकाला 

 कितीही मोठे झालो तरी 

आईला वाटे लहान 

अनुभवाचे बोल आईचे 

जीवनी असती महान 

 वैशाली वर्तक अहमदाबाद "

अ भा ठाणे जिल्हा समूह १

 आयोजित 

उपक्रम

बालगीत

     *आई माझी च फक्त*

माझी आई  फक्त माझी 

आवडे मजला ती भारी

एकच आहे जगी अशी

आई माझी  मला प्यारी

येता जाता करते लाड

घेते मजला कुशीत

कुरवाळून प्रेमे उठविते 

तेव्हाच मी येते खुशीत

फिरायला नेते  बागेत मज

घेते नवीन  नवीन खेळणी  

करता हट्ट   रागावते मला

तरी  मज   भासे तीच देखणी

सांगते गोष्टी झोपताना

गाते गोड गोड गाणी

नीजताना हवी तीच

ऐकत रहावी तिची वाणी

वैशाली वर्तक 

अहमदाबाद

आई म्हणते  (  बाल काव्य)

वर्ण 14 यति 7

आई म्हणते तूची, भासे  नभीचा तारा    

तुज वीण भासतो, मज बाकी  पसारा

     म्हणे  मजला सदा ,माझा गोड गोडुला

      सदा मज साठी तो, असे माझा सानुला  

     भरलास तूची या , जीवनी मोद  सारा  

      आई म्हणते  तूची , भासे नभीचा तारा           1

  

घेउनी जाते सदा ,  मैदानात खेळाया

देते मस्त मस्त ची, खाऊ सदा  खावया     

सोनुला माझा आहे , मला सदाची प्यारा

आई म्हणते तूची ,भासे  नभीचा तारा                  2

    सहज पुरविते, ती लाड सोनुल्याचे

    सदाची तिला वेड ,माझे पापे घेण्याचे

     मज होता तो बाऊ , घालतेसे ती वारा

     आई म्हणते तूची, भासे  नभीचा तारा                3

वैशाली वर्तक

सावली

सावली                              7/12/2018

कधी न देते अंतर
साथ देते ती सदैव
ध्यानी , नसे आपणास
तीच साथी एकमेव

            छत्रछाया देती पालक
            अपार माया असे मनात
            तरी न कोणी तीज सम
            सोबती ,अंतकाळी जगात

जशी पडता सावली
अवनीची चंद्रावरी
जन म्हणती तया ग्रहण
खेळ चाले हा घटकाभरी.

        व्यक्ती, वस्तू असो तीच
        तिचे बदले सतत आकार
        कधी मोठी , कधी छोटी
        दिसती तिच्या रुपाचे प्रकार

दोन्ही हाताच्या मदतीने
सावली दावी आकार
धरता हात प्रकाशात
प्रसंग , पण होई साकार

          मेघ खेळती खेळ सूर्याशी
          नभी चाले तयांचा खेळ
          कधी ऊन कधी सावली
          घडे अवनीवर तिचा मेळ.

पडता सावली वृक्षांची
मिळे विसावा पथिकास
घेती सुखानंद सावलीत
किंमत कळे तिची जनास.

                   .....  वैशाली वर्तक

दुष्काळ

                  दुष्काळ              5/12/2018
पडले मृगाचे पाणी
अंकुरले बीज फोफावूनी
मनीं आनंदिला राजा-बळी
रंगविली स्वन्पे मनातूनी

       वा-यावर डौलती चहूकडे
        शिवारे हिरवी आखीव
        पाहता वाढली जोमाने
         सुंदर दिसती रेखीव

पण वरुणराजा कोपला
पाणी नाहीच बरसल
सारे पीक कोमेजल
हाती काहीच न गवसल

       सुकले ओढे, सा-या नद्या
       गुरांना पण न मिळे चारा
       काळी भूभी भेगाळली
        जीवाला कसा मिळेल थारा

बियाणाचे चढे कर्ज माथी
बळीराजा कसा होईल सुखी
कणभर दाणा नसे घरी
तयाचे जीवन झाले दुखी

          रब्बीची कराया पेरणी
          पाणी आता येई डोळा
          कसे होणार आता चिंतेने
          दुष्काळ दिसे सर्त्रव काळा

असे ह्या मेघराजाने
न देता दिन सुकाळाचे
करूनीया कोप मातीवर
दाविले दिन दुष्काळाचे ..

..... वैशाली वर्तक