शनिवार, २५ जानेवारी, २०२०

का रे दुरावा काव्य

का रे दुरावा

लावूनिया प्रीत वेडी
दाविलीस रे माया
 सोडून मज एकटीला
गेला कुठे माझा  राया

किती वाट पाहू तुझी
कशी साहू  रे दुरावा
येना जवळी माझ्या
 देना  मनाचा विसावा

वाटे मनी  तूची सदा
मज समीप असावा
नको धरुस अबोला
  कर दूर  हा दुरावा

रात्र  वैरीण सदाची
येत नाही  माझी कीव
आंत नको पाहू आता
 तळमळे सदा जीव


वैशाली वर्तक


चित्र काव्य आठव ती भेट आपुली

आजचा उपक्रम
चित्र  काव्य , चारोळी


आठव ती भेट आपुली
चंद्राच्या साक्षीत घडलेली
हात तुझा माझ्या  हाती
 एकमेका वचन बध्द केलेली.

स्मरतो तो गंध सुमनांचा
मंद हवेतला गारवा
धुंद रात्री  दोन जीवांनी
गोड गायला मारवा


 उमलेली गंधीत फूले ती
हसली पाहूनी अबोल प्रीत
कुजबुजली एकमेकात
 अशी असते प्रेमाची रीत

आज आलो पुन्हा  तेथेच
तोच चंद्र  पहा  हसला
आठवता  ती मुग्ध रात्र
वृक्ष फुले उधळीत बहरला

  .....वैशाली वर्तक

बुधवार, २२ जानेवारी, २०२०

परिवर्तन सृष्टी चा नियम

परिवर्तन हा नियम सृष्टीचा
       
एका नंतर एक ऋतु येती
परिवर्तन  हा नियम सृष्टीचा
काळा गत आपणही बदलावा
पहाण्याचा कोन दृष्टीचा

पहाण्याचा  दृष्टीचा कोन
असावा नेहमी विशाल
त्रास होत नाही जीवनात
जीवन सदा खुश खुशाल

जीवन सदा खुश खुशाल
जे उगाळत राहू नये कदा
तुलना करत गत काळाची
न विसरता   सदा सर्वदा

न विसरता  सदा सर्वदा
करावे  देवाचे नामस्मरण
मिळे  आपल्या मनास शांती
येऊन विश्वेश्वरास शरण

वैशाली वर्तक


थंडी



थंडी (बालगीत)

आई मला आई मला
अजून झोपू देsना

       थंडी किती वाजते
        नाही अजून उजाडले
        सर्वत्र च आहे अंधार
        डोळे च नाही उघडले
             आई मला अजून झोपू दे sना
 
         पाणी किती गारगार
         अंघोळीचा वाटे त्रास
           हात पायच धूवुयाना
            करु आंघोळीचा अभास
              आई मला अजून झोपू देsना

           रजईत राहतो पडून
            कशी काय तू उठतेस
             झटपट कामाला लागते
            अंघोळीस मज पाठवितेस
                   आई मला अजून झोपू देना

          थंडी म्हणत घरीच राहू
           गरम काही खाऊया
          रात्रीला  शेकोटी पेटवू
           स्वेटर घालू ऊन्हात बसूया
                      आई मला अजून झोपू दे sना


            वैशाली वर्तक

कष्टाचे चीज

कष्टाचे चीज      खरच त्यावेळी कापड गिरण्या जोरात चालायच्या.व नोक-या पण  मिळत होत्या.. जे कष्ट करण्यास तयार होते.त्यांना कष्ट करुन खरच शुन्या...