शुक्रवार, २६ ऑगस्ट, २०१६

panavaril dav bindu

                              पानावरील दव बिंदू

   पानावरचा दव बिंदू
   भासत होता मोती समान
   काय करता येईल तयातून
   विचार आले अनेक मनात .

  भासत होता पा-यासम ,
   भरून  घ्यावा  नळीत तयास,
  अन बनवावे  ताप - मापक ,
  मुलांना देण्या ज्ञान अगाध .
                शिक्षकी , विचार आला मनात .
                     
  बघत होता थेंबाकडे ,
  टकमक लावुनिया डोळे ,
  शमवेल आता तृष्णा माझी ,
  सरसावत तो आला पुढे .,
          कुणीएक , पक्षी  चातक ..

     कुणी सराफ मनी वदला ,
     मन:शांती साठी हाच हवा ,
     स्पर्श तयाचा होई कांतीला
    मोत्याची बनवू करांगुलीला .
                 चंद्रबळा   साठी  , हाच  बरा

     पाहूनी  त्या  दव बिंदूस
     कुणी  भक्त होऊनी  आकृष्ट ,
     मनीं  आला विचार तयास
     मस्तकींच्या मयूर पिसास .
                  शोभिवंत , मम् कान्हयांस .

      जवळ जाऊनी  होते निरखत ,
      शोभेल कीं , अपुल्या अंगठीत?
      का, अडकवून द्यावा  गळसरेत ?
      विचार आला मम हृदयात .            
                           अन हळूच , लाविला हात तयास

      निसटला की  हो  पानावरुनी ,
     निखळावा मोती धाग्यातुनी ,
    गेले विचार क्षणात  विखरूनी ,
     घरंगळले मनाच्या ओंजळींतुनी .
                  पानावरील दव बिंदू
                                                 भासत होता मोती सम.
                                           
                                    
                              
                            
                           
                             

रविवार, २१ ऑगस्ट, २०१६

अपेक्षा

                                                            अपेक्षा 
          जन्मास जसा येतो मानव 
          पडे  गळा , अपेक्षांची माळ 
          स्व अपेक्षा पूर्ती साठी,पालक 
          पाल्यावरती ,लादती भार सदाकाळ .

          बाल्य इच्छांना घालूनी  मुरड 
          चढा ओढी पायी ,पालक 
          हिरावूनि घेती , तयांचे बालपण  
          कधी आनंदाने खेळणार बालक

          जरी करिती कर्म अविरत 
          अपेक्षा विरहित  हवे आवश्य
         होता तयांचा , आकांक्षा भंग 
         पदरी पडते , नुसते नैराश्य .......

         समाधानाची मनी , खेचता लकेर 
        अपेक्षा  पूर्तीची नसे गरज
        कामात  न भासे , निरुत्साह 
        जोमाने कर्म होते सहज

        अपेक्षा सुवर्ण पदक प्राप्तीची 
         करतील सारे सदा यशाची
         तणाव न  घेता , तिने साकारावी 
         हीच अपेक्षा असावी , सदिच्छांची ......

         स्वच्छ  भारत व मेक इंडिया 
         आहेत मोदीजींच्या अपेक्षा 
         प्रयत्नांची  करू पराकाष्ठा 
         नागरिकांची हीच खरी परीक्षा.......

कष्टाचे चीज

कष्टाचे चीज      खरच त्यावेळी कापड गिरण्या जोरात चालायच्या.व नोक-या पण  मिळत होत्या.. जे कष्ट करण्यास तयार होते.त्यांना कष्ट करुन खरच शुन्या...