सोमवार, २१ ऑक्टोबर, २०१९

चाराक्षरी/ गोड पदार्थ /आलंकार/वाद्ये/द्वदगीत

चाराक्षरी
लेखाचे रसग्रहण     गोड पदार्थ    ।    अलंकार  ।      वाद्ये     ।   द्वंदगीत
             
जन्म  मृत्यू            यश मिळे          हवी मला        बासरीचे      अग बस
जोडण्याचा           द्यावे पेढे            कर्ण फूले       स्वर गोड      किती वेळ
काळ असे             जास्त नको        रोज नवे       कशाचीही       चालणार
जीवनाचा             खाऊ वेडे           रुप खुले        नाही तोड     तुझा खेळ

बालपण                किती त-हा         छुमछुम      तबल्याचे        नसे खेळ 
रम्य  असे             हलव्याच्या           पैंजणांची    जोरदार          माझा कधी            
कसलीही              सदा प्रिय             वाटे मोद     बोल वाजे      तुम्ही  येता
चिंता नसे              गाजराचा           ऐकताची      वारंवार          सदा मधी

मायबाप             खाऊ नका           काळी पोत      गाणे रंगे      जरा बस 
देती सुख            लाडू फार            सौभाग्याची      तालावर      मज पाशी    
सारुनिया             शरीरास              ग्वाही  देते      तबल्याच्या    थट्टा मस्ती
दूर दुःख             होई भार              सवाष्णीची      बोलावर       करु अशी

काळअसे           रेलचेल              तन्मणीला       मंत्र मुग्ध        वाट पाही 
प्रौढत्वाचा          श्रावणात           असे मान        करी ताना       माझी  काम
सुख दुःख         बालूशाही            मराठी ची        स्वर येता        तुम्हा नाही
झेलण्याचा         जेवणात             दिसे शान       जेव्हा काना     काम धाम

सत् कर्म            जन्म दिनी        गोठ तोडे         सतारीची         सदा मग्न
खरा देव            हवा केक           पहाताची        एक तान          साहित्यात
तीच मोठी          नको काही        हौस होते         हरपते             चाराक्षरी
असे ठेव            इतरेक              नटण्याची         देहभान         लिहीण्यात

जोडीदार          शिरा सदा         साज असे      टाळ हवी          तुम्ही पण
हवा असा         आवडीचा         कोल्हापूरी      भजनाला         सदालीन
सुख देई          गोड लागे           शोभे सदा       गोड वाटे         वाचनात
सदा कसा        प्रसादाचा          गळा भारी        गायनाला         रात्रंदिन

विश्वासाने        खीर पुरी            अंगठीची       मीरेची ती         उपक्रम 
सदा चाला       खावयाची           शोभान्यारी     एकतारी         रोज चाले
असत्याला       मस्त  झोप         भेट देण्या       ऐकताच         ध्यानी तुझ्या 
आळा घाला     काढायची           सदा प्यारी       चित्त हारी      कधी आले

तडजोड         पेढे हवे            बाजु बंद         परब ची           मजा येते
संसाराला       भजनाला          दंडावर          ढोलकी ती        लिखाणात
बहरण्या        देवळात            शोभतसे         माना सारे         जशी तुम्हा
वसंताला        प्रसादाला          साडी वर       डोलवती          वाचनात

जीवनाचे        जिलबीच्या       भाळी कुंकू       शुभ कार्य        मनातला
हेची सार        संगतीला          शोभतसे          पाही  वाट         राग सोड
ध्यानी ठेवा     मठा हवा          तया विण        सनईने             तुझी छबी
हा विचार        पंगतीला          शोभा नसे       सुरवात             दिसे गोड
                           
                                                                 पेटीवर           हळु बोला
                                                                 घेता तान         ऐकतील
.                                                                 हरपते             नातवंडे
                                                                  सदा भान       हसतील

.....वैशाली वर्तक  23/8/2019  

Sent via iBall Slide

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

कष्टाचे चीज

कष्टाचे चीज      खरच त्यावेळी कापड गिरण्या जोरात चालायच्या.व नोक-या पण  मिळत होत्या.. जे कष्ट करण्यास तयार होते.त्यांना कष्ट करुन खरच शुन्या...