पहिल्या प्रेमाची चाहुल
नोकरी निमित्त मुंबई सोडून दुसऱ्या गावात जावे लागले . नवे शहर.पण
ओळखीच्याकडून माहिती काढली....मराठी विस्तारात एक गेस्ट हाऊस आहे.
बरेच मराठी लोक तेथे... मराठी वातावरण मिळते म्हणून येतात निवासास .
मराठी वस्ती व मालक पण मराठी .....मी पण तेथे रहावयास गेलो. गेस्ट हाउस
चा मालक गप्पीष्ट....रोज आजुबाजुच्या रहाणा-या लोकांची माहिती देई.
"ही... आपल्या गेस्ट हाऊसच्या डाव्या हाताला रहाते ना ! ती मुलगी नर्स आहे . नर्सींगचा कोर्स केलाय ....दिसायला खरच सुरेखच आहे बर का! "
आणि ,...ती... अगदी समोर ...उभीच आहे पहा , बाहेरच उभी आहे .काही तरी कामात दिसतेय आपल्या गेस्ट हाऊसच्या अगदी समोर पहा. "
" हं.. ती हुशार आहे ..सर्वीस पण छान आहे ..चार चौघीत एकदम उठून दिसणारी. जरा गर्वीष्ठ वाटते दिसायला. पण प्रत्यक्षात नाही आहे हं. ...पण, सदा आपल्याच तो-यात , रहात असते ... अहो !.असणारच खेळाडू आहे ...स्टेट नॕशनल लेव्हलची....गोल्ड मॕडलीस्ट...त्यात नोकरी पण छान आहे . दिसायला पण उजळ.... त्यामुळे तोरा... ताठा स्वाभाविक आहे. "
पण,...महत्त्वाचे..,. तो थांबला व बोलला.
"महत्त्वाचे म्हणजे , काय आहे.! तिचे वडिल शिस्तीचे .अहो rss विचाराचे आहेत. जरा मुली कडे नजर केली तर दणकाच पडेल . तसे ते ही प्रेमळ आहेत. महाराष्ट्र समाजात पण कार्यकारी मंडळात आहेत. दरारा पण आहे त्यांचा पूर्ण आपल्या या विभागात . "
गेस्ट हाउस मघे आम्ही, बाहेर गाव ची आलेली मंडळी एकत्र व्हायचो . रोज मालकाच्या गप्पा ऐकायचो.. तो रंगून सांगायचा व आम्ही पण ऐकायचो.
असेही बाहेर गावात आल्याने घरचे कोणीच नसायचे.. मग आमच्या गेस्ट हाऊस मघे इतर शहरातून ...माझ्या सारखे नोकरी निमित्त आलेली मुले आम्ही बसायचो .
.....त्याच्या गप्पा ऐकत .असेही काम नसायचे ..आॕफीस मधून येउन मग लाॕजवर जेवायचे.
सहज आमच्याच शर्यत लागली ... कोण आहे ही एवढी अक्कड. गर्वीष्ट ....चला ...तिच्याशी जो बोलून दाखवेल त्यास 100रु.मिळणार.. हो त्या वेळी
100 फार मोठी रकम होती.
मी पण तयार झालो. ...लागली शर्यत. आमच्या गेस्ट हाउस कडे येतांना तिचे घर आधी यायचे.. त्यामुळे तिच्या घरावरूनच पुढे यावे लागे...सहज येता जाता नजरा नजर होई ..पण मालकाने सांगितले शब्द लगेच ध्यानी येत.कानीं येत .
ओसरीत तिचे वडिल व ती , बाजेवर संध्याकाळी बसलेले असत... .कधी
भाऊ बहिण, ..तर कधी आई वडिल ..नेहमी दिसायचे , जणु तिचे गार्डच असायचे . त्यामुळे तिच्याशी बोलणे कसे होणार .?. व काय बोलणार .. ? हा सदा प्रश्न च होता. तशी मुलगी ....खरच छानच होती. आकर्षक ..व खरच स्वतः च्या तो-यातच असायची हे जाणवले.
मी सहजच आमच्यातील दोन जणांना घेउन.. वडील व ती ओसरीत बसली असता गेलो.... पण.. लगेच ति-हाईक व्यक्ती आल्याने ती उठून आत गेली . मी बोलणे काढले ....सुरु केले की,
"आमच्या मालकाने सांगितलं की आपण समाजात कार्यकारी मंडळात आहात ...आम्ही बाहेर गावचे... आम्हाला सभासद होता येईल का मंडळात ?" वडिलांशी निमित्त काढून बोलणे झाले. मग त्या गावात बाजार कुठे ?
पहाण्याची ठिकाणे कोणती? अशी विचार पूस करुन ..सहजता बोलण्यात दाखविली व परत रुम वर आलो.
पण बाकीची मंडळी म्हणाली यात मुलीशी तर बोललाच नाहीत..
.....शर्यत तिच्याशी बोलण्याची आहे.
झाsssले. परत दोन दिवसांनी वडील व ती बसली असता मी एकटाच गेलो. ती नेहमी प्रमाणे उठून आत गेली.... मग मी स्वतःच , मी कुठला ..नोकरी कुठे... वगैरे सांगून . बोलणे वाढविले
सहज विचारले .की, ,"तुमची मुलगी बँकेत आहेना सर्वीस ला.? कारण माझा एक मित्र येथे बदलून आला आहे .तो त्यांच्याच बँकेत आहे का ? "
तिच्या बाबांनी तिला बाहेर बोलविले तर ती उत्त्तरली ,"माहीत नाही... स्टाफ मोठा आहे .पूर्ण नाव माहीत पाहिजे. म्हणत आत निघून गेली .
आज तर मी शर्यती प्रमाणे दोन वाक्य का होईना बोललो. होतो. व पैज. जिंकलो होतो. तिच्याशी बोलून .
.सरळ रुम वर येउन बाकी मंडळींना सांगितले की मी पैज जिंकलो आहे. पण या पैज जिंकण्यात गंमत म्हणजे....... मला पण ती आवडू लागली होतीच. खरच... एक आकर्षण निर्माण झाले होते,
तिच्या बाबांशी म्हणजे वडिलांशी वारंवार बोलून माझी पण माहीती देउन मी लग्नाच्या बाजारात उभा आहे ची कल्पना दिली .व.... त्यांना पण माझ्यात ......त्यांना जावई जसा हवा होता तो मिळतोय याची मला अंधुकशी . कल्पना आली...मुलगी आई वडिलांच्या कह्यात होती. ते जे दाखवतील ते तिला पटणारे होते.
व माझे व्यक्तीमत्व पण तितकेच होतेच की..... पसंत पडण्या सारखे.!
असे होत शेवटी .मला आता तिला पहाण्याची ...तिच्याशी बोलण्याची रोजच ओढ लागली . पुढे पुढे....ती पण मी कधी आलो की नेहमीचा येणारा समजून एकत्र बसू लागली . मला पण हवेच असायचे तिच्याशी बोलायाला.
कारण माझ्या मनी पण कुठ तरी समाधान.. आकर्षण वाढत चालले होते.
व हे काही दिवसांनी माझ्या मनी,... तिला पण माझ्या साठी त्याच भावना मला जाणवू लागले..आणि मला तिच्याशी बोलण्यात वेगळेच सुख . ..मिळू लागले.
शेवटी आमच्यातले आकर्षण तिच्या आई बाबांनी पण जाणले व गोष्टी
दोन्हीही घरातील मोठ्या व्यक्तींशी झाल्या. पुढे साखरपुड्या पर्यत गेल्या.
सहज मी विचारले ,जायचे का शनिवारी सिनेमाला. दोन तिकिट आणली आहेत ..तर वडीलच आधीच म्हणाले,
" नको .साखर पूडा होउ दे. आज तिकीट आहेत तर माझा मुलगा .म्हणजे ...तिचा भाऊ वाटले तर येईल.....जरा तुमच्या सम वयस्करांच्या गप्पा पण होतील व ओळख वाढेल. . . मी नाईलाजाने ..होsss हो ssचालेल की नाराजीच्या सुरात उसना आव आणीत म्हणालो.
तेवढ्यात वडीलांनी साखरपुड्या आधी नाही हा तत्वनिष्ठता म्हणा वा rss विचार दाखविले. ..,.पुढे सर्व बोलणी, साखरपुडा पार पडला व यथा सुमुहुर्तावर लग्न पार पडले व आज सुखाचा संसार चालू आहे .तर अशी गंमतीदार .कहाणी.. मेरे सामने वाली खिडकी ची.... पहिल्या प्रेमाच्या चाहुलची.
वैशाली वर्तक
अहमदाबाद
