मंगळवार, १० जानेवारी, २०२३

कवितेच्या कवित !माझे मलाच कळेना!.बेधुंद मी कवितेत/माझी कविताकविता सुंदर

विषय - *माझे मलाच कळेना*

दिसता समोर दैनंदिनी
आले विचार  मनात
केले वंदन शारदेस
झरले शब्द  क्षणात

मनीचे शब्द झरता
ओवत गेले शब्दांना
पहाता जाहली कविता
रिक्त करता विचारांना

*माझे मलाच कळेना*
कशी प्रसवली कविता
वाचून पहाता तिजला
भावली जना, मम  रचिता

 
देता विचारांना चालना
नियमित स्फूरते लेखणी
छंदची जडला जिवाला
मम लेखणी , पहा देखणी

झाला लेखनाचा सराव
येती मनात विचार 
*माझे मलाच कळेना*
कशी झाले शब्दकार

वैशाली वर्तक
अहमदाबाद


2     बेधुंद मी माझ्या कवितेत


 सहजची विचार  येता मनी
घेऊनी लेखणी रचते कविता 
 काळ वेळेचा  पडे विसर
 देता प्राधान्य ,वाहे विचार सरिता 


बेधुंद होते लेखनात
करण्या साकार ते काव्य
शब्द साथ मिळता अंतरातून
होते कविता सुश्राव्य

देता शब्द समूहात
लेखनास चढे नित्य साज
मन धावे समूहाकडे
कशावर बरे लिहावे आज

पहाता शब्द लेखनाचा
होत जाते मन बेधुंद
मिळतो निर्भेळ आनंद
लागला मज कवितेचा छंद

वैशाली वर्तक
अहमदाबाद


====================&&&&


सावली प्रकाशन समूह आयोजित
उपक्रम काव्य रचना
    विषय - माझी कविता
========================
शीर्षक --**माझी आभिलाषा**

माझी कविता असे साधी
नसे तयात राजकारण
दावते कधी निसर्गाचे रुप
 सुंदर कसे ठेवावे पर्यावरण

  कवितेत माझ्या भाव सकारात्मक
 असली तमेची कधी निशा
लगेच दाखवी उदाहरण
 पहा उज्वल आशेची उषा

मन धाव घेई अध्यात्माकडे
दर्शन घडवी संतजनांचे
कधी रंगवी बालमने तर
रंगविते सुंदर चित्र फुलांचे

देते कविता संदेश जनमनाला
सलाम सदाची जवानांना
सांगते आत्म निर्भय बनण्या
कौतुकाची थाप देश सेवकांना


सदा बहरावी माझी कविता
करण्या सेवा माय मराठीची
पसरण्या ख्याती जगताती
हीच सदैव इच्छा वैशालीची

वैशाली वर्तक


अखिल भारतीय मराठी साहित्य  परिषद मुंंबई प्रदेश वनवी मुंबई जिल्हा
आयोजित 
उपक्रम क्र ७२८
काव्य लेखन

विषय - कविता सुंदरी

 आहेसच ग खरच
तू   कविता सुंदरी
किती  नटविती तुज
अलंकारे खरोखरी

कवी मनी गर्दी जमे
अर्पण्या तुज शब्दालंकार
मन धावे शोधण्या सदैव
 नवनवीन  कल्पना अविष्कार

कधी लाडिक लडिवाळे
तर कधी प्रबोधक वचने
देऊन साज मौलिक
सजवूनी तूजकरवी  कथने

 बसतेस कधी कधी  का ?
रुसूनी अल्लड होऊनी
साथ न देता यमकाची
गंमत पहाते अडूनी

होता साकार तू सुंदरी
लाभे मना समाधान
सादरी करणास तू तयार
शारदेचे लाभो  वरदान

वैशाली वर्तक


अ भारतीय मराठी साहित्य परिषद ठाणे जिल्हा 2
आयोजित उपक्रम ४७२
२१/३/२३
विषय... कविता प्रतिबिंब भावनांचे
        गुपित मनीचे 
गुज मनीचे सांगते
भाव कळण्या गरज
*प्रतिबिंब भावनांचे*
दावी जनांना सहज.

लेखणीच्या सहाय्याने
समजते कवी मन
कधी हास्य कधी मोद 
वाचता होती आनंदी जन

देते उत्तेजना प्रेरणा 
चैतन्य  बळ मानसिक
न होण्या निराश कदापी
बदल घडवे सामाजिक

कधी दावीते रम्य निसर्ग
वाहून शब्द रुपी झरा
डौलणारी फुले शेते 
निसर्गाचा आनंद खरा


सोनसळी किरणांची
होता रोज सकाळ
चित्र रवीचे नभीचे
दावी शब्दभाव शुभ काळ

मन रमता भक्ती भावात 
ठेवा दृढ विश्वास देवावर
तोची कर्ता करविता
सांगे तोची आहे विश्वंभर.


वैशाली वर्तक
अहमदाबाद

*भारतीय साहित्य व सांस्कृतिक मंच तथा फ्रिडम स्टोरी अंतर्गत ठाणे जिल्हा*स्पर्धेसाठी

*दिनांक -२२ ते २६ ऑगस्ट २०२२*
*वेळ- सकाळी १० ते रात्री १०

*विषय:कवीची अबोल वेदना*
   
    भाव मनीचे दावितो
    कवी सहजची लेखनात
    कधी भक्ती ,कधी प्रेमळ
    उमललेले  जे अंतरात

  बनूनी आरसा समाजाचा
  दावी दोष गुण जणु दर्पण
  राखता न अपेक्षा सहमताची
  कवी करी मार्गदर्शन 

 करी लेखणीने काम कवी
 दुर्लक्षिता मनीच्या अबोल  वेदना
घडविणे सात्विक  समाज
ह्याच सदा मनी भावना

 दावी पडखर विचार 
जसा येता प्रसंग वेळ
करूनी कठोर लेखणीस
विचारांचा जमवी मेळ


वैशाली वर्तक 
अहमदाबाद


अक्षरांच्या बाजारात

अक्षरांच्या बाजारात
मारला फेर फटका सहज
किती  त-हा अक्षरांच्या
वाटले ,मला आहे यांची गरज

काही अक्षरे रोजचीच
निवडली मी आवडीने
पाहून त्यांना आली दुसरी
मनी म्हटले, घेऊ त्यांना सवडीने

असे करिता मनी साठली
गर्दी  अनेक अक्षरांनी
उचंबळलेल्या भावनांना
वाट करुन दिली शब्दांनी

एक -एक शब्दफुले गुंफता
झाली कवितेची तयारी
मन माझे आनंदून म्हणाले
 बरे झाले,आली अक्षर बाजारी


वैशाली वर्तक

मी व माझी कविता 

मी आणि माझी कविता
छंद मजला  कवितेचा
तोचि विरंगुळा मनाचा
     काही विचार  येता मनी
      त्वरित झरे माझी लेखणी
विषय असो कुठलाही
काय लिहू  हा प्रश्न नाही
       गळून पडणारे पान पाहून
       सहज सूचते काव्य मनातून
फुले  पाहताच क्षणात
येतात विचार ते मनात
        रांगेत तारेवर पक्षांचे बसणे
        सहज शब्दांचे मनात तरंग उठणे
माझी  अन कवितेची गट्टी
होणार नाही कधी तिच्याशी कट्टी
.





मी कविता


अ भा म सा प समूह 2
आयोजित 
उपक्रम  काव्य लेखन
विषय - मी कविता

आहे मी मनीचे गुज
 दावीते  मम रूप
लेखणीच्या साहाय्याने      
 भावते जनाना खूप 

शब्द झरता काव्यातून
समजते कवी मन
कधी हास्य  कधी मोद
आनंदीत होती जन

 उत्तेजन  प्रेरणा देते मनास
वाढे चैतन्य  बळ मानसिक
कदापि  न  होण्या  निराश 
बदल घडविते  सामाजिक
 

कधी दाविते रम्य निसर्ग 
वाहून  शब्द रुपे झरा
डौलणारी रान फुले
निसर्गाचा  आनंद खरा

रमते कधी भक्ती भावात
ठेवा दृढ विश्वास देवावर
तोची कर्ता करविता
सांगते , तोची  आहे विश्वंभर

वैशाली वर्तक 
अहमदाबाद

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

कष्टाचे चीज

कष्टाचे चीज      खरच त्यावेळी कापड गिरण्या जोरात चालायच्या.व नोक-या पण  मिळत होत्या.. जे कष्ट करण्यास तयार होते.त्यांना कष्ट करुन खरच शुन्या...