अवजार

अवजार
  आला मनीं सहज  विचार
  कृपा असूनी अवजारांची अपार
  न मिळता वेळेवर  अवजार
  होई खोळंबा कामाचा फार
 
दिसण्यास  असे साधी  हातोडी
पण   ती न मिळता   हातासरशी
उडे तारांबळ  सर्व  जनांची
साधा खिळा , ठोकण्या मन तरसी

जर पुकारला संप अवजारांनी
नाही आज  हजर , आम्ही  कामावरी
त्रेधा तिरपीट  उडेल मानवाची
कसे, काय,  करु  आता कुठवरी

पक्षी, पशु ,  प्राणी , कीटक
नाही अवलंबीत अवजारावर
सुगरण पक्षी विणे तिचे घरटे
तर सुतारपक्षी  , चोचीच्या बळावर

आदि काळी बनविली मानवाने
अवजारे कापण्या तोडण्या दगडातूनी
आता ती  अवजारे पडली  मागे
शोध घेता नव्याचा ,..जुन्यातूनी

करवत , प्रहार,  कुदळ , नांगर
कारागीर  संभाळी तयांना जपून
  करे तयांचे  जतन सदाकाळ
अमावस्येला   विश्रांती देऊन


अवजारात नसे  लहान वा मोठे कोणी
वैशिष्ठयानुसार ती येती कामी
 रहीम वदती दोह्यात , ऐक वैशाली
जेथे हवी सुई , तलवार ठरे निकामी .

       वैशाली वर्तक