शुक्रवार, १७ एप्रिल, २०२०

दीप (बाल कथा)

         

                                            
                       परवाची गोष्ट. आपल्या पंत प्रधानजींनी सांगितल्या प्रमाणे दिवा लावण्यासाठी एक पणती तेल घालून वात घालून तयार केली .माझा ४ वर्षाचा नातू समोर आला व म्हणाला,
आजी , " दिवा का लावावायाचा ?
मी म्हटले ," बेटा , दिवा अंधारातून उजेडाकडे नेतो.
उजेड म्हणजेच सुख अंधार तिमीर म्हणजे दुःख . तसेच अंधार म्हणजे अज्ञान आणि उजेड म्हणजे ज्ञान.
तर अंधाराकडून उजेडाकडे , अज्ञानातून ज्ञानाकडे... दुःखापासून सुखाकडे .. नेणारी ही पणती ..दिवा .
तिची ज्योत म्हणजे ज्ञानाचे ..प्रकाशाचे ..आनंदाचे उजेडाचे प्रतीक आहे. तर सध्या जी सर्व जगावर आलेली व्याधी
  महामारी  आली आहे ना. . व बंदिस्त राहून मन उबले आहे. तर हा दिवा आपल्यास आशेचा किरण देतो. ही रोगराई महामारी दूर होणार ....पुन्हा सारे जग आनंदित होणार
दुःख दूर सरणार याची ग्वाही देण्यासाठी , सकारात्मक भाव जागृत होण्यास मदत रुप ठरतो.
                   "सारे सुखीना सन्तु सारे सन्तु निरामया
                   सारे भद्राणी पशन्तु मा कस्मिन दुःख आप्नुयात"
      या श्लोका प्रमाणे सारे जन सुखी होवोत.... सारे शुभ पाहोत.... कोणालाही दुःखी न येवो
अशा श्रध्दा ठेवून दिवा लावला.
        आणि तुला एक सहज पणती दिसली म्हणून पणतीची गोष्ट सांगते. आम्हाला लहान पणी पाठ्य पुस्तकात कविता होती...... मला अजून पाठ आहे त्यातील सार तुला सांगते.
         फार पूर्वी........ तू आता दिव्याचे हे जे बटण दाबताच ,लाईट चमकतो. सर्वत्र झगमगाट होतोना. तसे पूर्वी लाईट नव्हते.
        पूर्वी  ती दिवटी च्या रुपात होते. दिवटी पेटवायचे ..जणू मशाल .त्यातून उजेड पडायचा ...ती शेतकऱ्यांची आवडती होती. मग पणती ची कल्पना मानवास आली. घराघरात मिणमिणता प्रकाश आला .मग  तिला समईचे रुप मिळाले व देवा जवळ मंद प्रकाशात तेवू लागली , मग  तिला काचेच्या घरात रहाण्याचे मिळाले म्हणजे तिची  रुप कंदील झाले . छान कांचेचा जणु महालच तिच्या भोवती बांधला . आणि त्यास कंदिल असे संबोधू लागले. असे होत पुढे तिला गँस बत्तीचे रुप मिळाले. लग्न सराईत ..कार्यक्रमात लग्न वरातीत तिला डोई घेवून वरातीत तिचा  प्रकाश पडायचा. . तिचे काम प्रकाश देणे. पुढे तिची  रुपे बदलत गेली  
        मग तिला वीज .....बिजली म्हणू लागले .मग तर  तिचा लखलखाट वाढला. तिने जगच उजळून टाकले
 तिची  रुपे कितीही बदलली तरी ..तिचे काम एकच स्वतःजळो पण जग मात्र प्रकाशित होवो.
          तेव्हा ही छोटीशी पणती किती गुणाची आहे ना !
      आणि तू पण सांजवेळी देवाशी दिवा लावला की ,
             " शुभं करोती कल्याणम् " म्हणून, आई बरोबर देवाला नमस्कार करुन, सर्वांना सुखी कर असेच म्हणतोस ना. तर हा दिवा शुभ चे मांगल्याचेच प्रतीक आहे
       आजी तू मला "आधी होते मी दिवटी "कविता शिकव ना. हो ऐवते लहान पणी पाठ्य पुस्तकात होती आम्हास ऐक....

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

सरत्या वर्षाने काय दिले

स्वप्न गंध स्पर्धा समूह आयोजित  झटपट काव्यलेखन स्पर्धा  विषय     सरत्या वर्षाने काय दिले  विचार करता मनी  काय मिळाले गत वर्षात  दिले सुख आनं...